Wants met pipse bips

Wants met pipse bips

Vergeet-me-niet-wants Sehirus luctuosus Foto Koos Dijksterhuis
Vergeet-me-niet-wants Sehirus luctuosus. Foto Koos Dijksterhuis

Tussen de ossentongen waarover ik gisteren schreef zit ik op de grond een broodje te eten, als ik een beestje over de grond zie scharrelen. Het is zo groot als een lieveheersbeestje, maar niet gelijkmatig rond of ovaal. Het is geen kevertje, het is een wants.

Het is bijna zwart, met een wit achterwerk. Op internet heb ik hem snel gevonden: het is een vergeet-me-niet-graafwants. Toe maar! De plaatjes laten trouwens wantsen met grauwe of lichtbruine achtersten zien. Deze heeft een wel erg pipse bips.

Wantsen worden vaak aangezien voor kevers en daar lijken ze ook op. Ze hebben verharde voorvleugels, die net als bij kevers een soort dekschild vormen. Dat (in dit geval witte) achterste van de wants heet het membraan – dat zijn de punten van de voorvleugels. Net als kevers kunnen ze die verharde vleugels omhoog klappen, om met hun achtervleugels te vliegen. Met snuitkevers hebben ze een zuigsnuit gemeen, om plantaardige (of dierlijke) sappen op te zuigen.

Maar daar houden de overeenkomsten op. Wantsen zijn goed te onderscheiden van kevers aan het patroon van de over de rug gevouwen vleugels. Kevers hebben een in tweeën gesplitst, ovaal schild.

Wantsen en kevers zijn insecten, maar geen sterk verwante. Het verschil blijkt vooral uit de manier van groeien. Babywantsjes zien eruit als miniaturen van hun ouders en groeien uit hun huid. Na een paar vervellingen zijn ze volwassen. Babykevers bestaan niet, althans, het zijn dan nog geen kevers maar larven die er anders uitzien. Na een verpopping verschijnen ze als volwassen kever. Daarin lijken kevers meer op vliegen en vlinders.

De graafwants met de witte bips rent verrassend snel en verstopt zich onder grassen en blaadjes. Hij heet vergeet-me-niet omdat ie gek is op vergeet-me-nietjes en verwante bloemen zoals de ossentongen hier. Ik heb nooit eerder een vergeet-me-niet-graafwants gezien, en zal hem niet gauw vergeten.

(Natuurdagboek Trouw vrijdag 2 aug. 2019)

DELEN
Reacties zijn gesloten.